Διάβασα χθες από περιέργεια την κατάθεση του Τάκη Φύσσα στην Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΠΟ όπου δικάζονται ο Ολυμπιακός, ο Ατρόμητος και καμιά τριανταριά παράγοντες που έχουν παραπεμφθεί σε δίκη και στα ποινικά δικαστήρια. Από την μαρτυρία του Φύσσα (και μόνο από αυτή) ο Ολυμπιακός και ο Ατρόμητος κινδυνεύουν με υποβιβασμό: όλα τα υπόλοιπα που εξετάζει αυτή η Επιτροπή δεν αφορούν χειραγώγηση παιγνιδιού – είναι άλλου είδους αδικήματα, που αν αποδειχτούν όσοι τα έκαναν μπορεί να τιμωρηθούν αλλά σε προσωπικό επίπεδο. Οι ομάδες κινδύνευαν από την δήθεν χειραγώγηση αυτού παιγνιδιού: για αυτό έγινε όλη η φασαρία. Ως γνωστόν κατηγορητήριο ποδοσφαιρικό χωρίς στημένο ματς δύσκολα στέκει.

Περισσότερο σαφής από ποτέ

Τι είπε ο Φύσσας; Επειδή παρακολουθώ από την αρχή της ιστορίας τις καταθέσεις του θέλω να πω ότι αυτή τη φορά υπήρξε περισσότερο σαφής από ποτέ. Ούτε μπερδεμένες αναφορές στον Ρικάρντο Σάντος υπήρξαν, ούτε παράξενες επικλήσεις του ονόματος του Φερνάντο Σάντος έγιναν, ούτε εικασίες. Η ιστορία που διηγήθηκε ήταν για πρώτη φορά απολύτως ξεκάθαρη και οι απαντήσεις κρυστάλλινες: δεν άφησε την παραμικρή απορία.  

Τι δήλωσε; Ότι μίλησε με τον τότε προπονητή του Ατρομήτου Σα Πίντο σε ένα τηλέφωνο μετά το ματς. Κι ότι αυτός του είπε πως είναι στεναχωρημένος γιατί δέχτηκε παρεμβάσεις – παρεμβάσεις που ο ίδιος ο Σα Πίντο λέει ότι δεν υπήρξαν, άλλωστε επέστρεψε στον Ατρόμητο κι αργότερα ως προπονητής. Τι άλλο εξήγησε ο Φύσσας; Ότι κατά τη γνώμη του δεν υπάρχει κανένα απολύτως χειραφετημένο ματς - «ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο» ανέφερε χαρακτηριστικά. Υπογράμμισε ακόμα ότι ο κ. Γιώργος Σπανός είναι ένας καλός παράγοντας και ο Ατρόμητος ένα νοικοκυρεμένο μαγαζί και ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει καμία σχέση με τίποτα στο παιγνίδι. Αποκάλυψε ακόμα ότι ο Κατσουράνης του είχε πει αργότερα ότι δεν αγωνίστηκε γιατί είχε ενοχλήσεις κι ότι κάποιοι ποδοσφαιριστές που νόμιζε ότι δεν αγωνίστηκαν τελικά είχαν αγωνιστεί. Και τέλος έδωσε και μια νέα εξήγηση στο γιατί έγιναν όλα. «Μετέφερα (σ.σ στον ανακριτή) αυτά που μου είπε ο προπονητής (σ.σ ο Σα Πίντο). Η κρίση μου τότε επηρεάστηκε από την ένταση, που μου τα έλεγε. Κλήθηκα να πω αυτά που μου μετέφερε και ήταν πειστικός ο Σα Πίντο όταν μου τα είπε. (…).Βλέποντας ξανά το παιχνίδι, σίγουρα υπερέβαλε στα λεγόμενα του. Ο Σα Πίντο μετά ξαναγύρισε στον Ατρόμητο και μετά κατάλαβα ότι αποσκοπούσε να μπει στη λίστα μου - ήθελε να ρθει στον Παναθηναϊκό (σ.σ τότε ο Φύσσας ήταν τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟ)». «Αυτό που μπορώ να καταλάβω είναι ότι αυτός o άνθρωπος για κάποιο δικό του λόγο υπερέβαλε και μακάρι να έρθει και να πει για ποιο λόγο το έκανε» τόνισε. Και παραδέχτηκε πως στοιχεία δεν είχε, ούτε όταν πήγε στον ανακριτή. Στο μεταξύ ομάδες βρήκαν τον μπελά τους, άνθρωποι διασύρθηκαν και μια υπόθεση παντελώς ανύπαρκτη, όπως τελικά λέει σήμερα ο Φύσσας, έφτασε μέχρι τα ποινικά δικαστήρια. Επειδή κατά τη γνώμη του Φύσσα ο Σα Πίντο απλά υπερέβαλε κι αυτός δεν το κατάλαβε!

Λένε ο ένας για τον άλλο τα χειρότερα

Οι παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου έχουν το δικαίωμα ο ένας να λέει για τον άλλο τα χειρότερα: πάντα έτσι συνέβαινε και πάντα έτσι θα γίνεται – οι πιο πολλοί άλλωστε ασχολούνται με το ελληνικό ποδόσφαιρο για να κάνουν μια ζημιά σε ένα επιχειρηματία αντίπαλό τους. Η αξιοπιστία των παραγόντων σε όλες τις χώρες αναζητείται: οι άνθρωποι νιώθουν την υποχρέωση να πουν ο ένας για τον άλλο ό,τι πιο άθλιο μπορούν, ειδικά αν ο βασικός αντίπαλός τους τους οδηγεί εντός γηπέδου σε απανωτές ήττες. Στην Ελλάδα είναι κανόνας όποιον δεν μπορείς να τον αντιμετωπίσεις στο γήπεδο να ψάχνεις τρόπους να του αμαυρώσεις τις επιτυχίες. Ευτυχώς που σε οριακές στιγμές συνασπίζονται για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο – το είδαμε και στην Ελλάδα σε ψηφοφορίες για τη σωτηρία του ΠΑΟ π.χ. ή στις αναδιαρθρώσεις για να ανεβεί η ΑΕΚ μια κατηγορία πιο γρήγορα κτλ, ή στην πρόσφατη υπόθεση της επανέναρξης του πρωταθλήματος - αλλιώς το ποδόσφαιρό μας θα χε διαλυθεί χρόνια τώρα. Αλλά άλλο είναι οι παράγοντες και το σόου που πουλάνε στους οπαδούς για να γίνονται συμπαθητικοί, κι άλλο οι ποδοσφαιριστές και μάλιστα οι διεθνείς.

Πως γίνεται αυτό;

Καταλαβαίνω ότι όταν ο Φύσσας πήγε στον ανακριτή Ανδρεάδη, επειδή δούλευε στον ΠΑΟ, ίσως ήθελε με αυτό τον τρόπο να φανεί χρήσιμος – μπορεί να κουβαλούσε και διάφορες πίκρες ως ποδοσφαιριστής, ανθρώπινα είναι όλα. Αλλά πως γίνεται να μπλέξεις ένα σωρό κόσμο (πρώτα από όλα συναδέρφους ποδοσφαιριστές…) καταθέτοντας εικασίες; Πως είναι δυνατόν να χαίρεσαι προκαλώντας έρευνες δικαστικές, χωρίς να έχεις τελικά στοιχεία; Πως είναι δυνατόν να είσαι σήμερα τεχνικός διευθυντής της Εθνικής και να υποδέχεσαι τους παίκτες του Ολυμπιακού, όταν έχεις προσπαθήσει να διασύρεις την ομάδα τους γιατί ένας Πορτογάλος (κατά τη γνώμη σου…) ήθελε να τον προσλάβεις στον ΠΑΟ; Και πως γίνεται εσύ, ένας ποδοσφαιριστής και άνθρωπος του ποδοσφαίρου, να εξευτελίζεις εν τέλη το ίδιο το ποδόσφαιρο κάνοντας του κόσμου τις κωλοτούμπες κάθε φορά που έχεις κληθεί να καταθέσεις για μια ιστορία που χωρίς την δική σου μαρτυρία (ή μήπως την δική σου ψευδαίσθηση;) δεν θα υπήρχε ποτέ; Σε ποιο άραγε σημείο φτάνει ο οπαδίστικος καιροσκοπισμός; Και ποια ανάγκη σε οδηγεί στο να αφήσεις κατά μέρος την ηθική, κατηγορώντας ανθρώπους που με βάση όσα σήμερα λες, αποδεικνύεται ότι δεν είχαν καμία σχέση με όσα χθες κατήγγειλες; 

Τα χειρότερα ένστικτα

Τον έχω γνωρίσει το Φύσσα και είναι μια χαρά άνθρωπος. Αλλά στην ιστορία αυτή εξευτέλισε το ποδόσφαιρο κι αυτό είναι πραγματικά ασυγχώρητο. Θα ήταν προτιμότερο (τουλάχιστον από μένα) να συνέχιζε να λέει το ίδιο παραμύθι: για το Ρικάρντο Σάντος, τον Σα Πίντο, τον Κατσουράνη που μπορούσε να παίξει και δεν τον βάλανε κτλ. Προτιμώ ένα συνεπή ψεύτη, που κρίνεται για τα ψέματά του, από κάποιον που καιροσκοπικά θυμάται, ξεχνάει, μπερδεύεται κτλ. Δεν είναι παράγοντας ο Φύσσας για να απευθύνεται στα χειρότερα οπαδικά ένστικτα: μάνατζερ της Εθνικής ομάδας είναι. Κι απορώ πραγματικά πως είναι δυνατόν να παίζει με συναδέρφους του, ομάδες όπως ο Ατρόμητος που δεν του φταίξαν σε τίποτα και εν τέλει και με την ίδια τη δικαιοσύνη. Μας είπε τελικά πως δεν κατάλαβε, πως δεν γνώριζε, πως παρασύρθηκε. Ελπίζω τουλάχιστον να νιώθει ωραία στη λάσπη…